Gisteren was het een bijzondere dag. Het was mijn 52e verjaardag. Speciaal, niet omdat het mijn verjaardag was, maar omdat volgens de Mayakalender op deze specifieke dag de hele cyclus die begon toen ik op aarde aankwam voor deze ronde, weer opnieuw beginnen zou.
In die 52 jaar zijn alle verschillende combinaties van energieën voorbij gekomen en nu stond ik weer op hetzelfde punt en mag ik gaan ervaren wat de eerste ronde al gebracht heeft.
Nou ben ik een Cimi, toon 12. Een witte wereldoverbrugger.
En keek ik al 2 jaar uit naar deze dag, want ik vond het leuker om 52 te worden dan 50, eerlijk gezegd.
Daarom had ik speciaal voor deze gelegenheid en ’t bijzondere energetisch ijkpunt enkele zeer goede vriendinnen uitgenodigd om samen met mij mijn intentie voor de tweede cyclus neer te zetten en zo mijn creatiekracht te versterken.
Als witte wereldoverbrugger toon 12 bevond ik me daardoor in zeer goed gezelschap: een andere witte wereldoverbrugger, toon 12, (dus een soort Annemiek maar dan een beetje ouder, altijd prettig ☺), maar liefst twee witte spiegels (mijn gidsen) die automatisch me extra op koers houden, een blauwe hand (mijn levensdoel energie) en als bonus een witte tovenaar, toon 12, die de witte energie en intentie en het thema integriteit verder versterkte. Smullen dus.
Eerst hebben we gemediteerd en daarna heb ik met hen en met het universum gedeeld wat ik mezelf graag wens.
Dat was best een beetje spannend om hardop te zeggen, want meestal wens ik anderen alle goeds, en nu ging het om mijzelf.
We praatten vervolgens over waar mijn verdriet en gemis zat en wat zij mij aanvullend wensten en het was al met al heel voedend, liefdevol en helend. En wat ik energetisch heb voelen gebeuren was echt fenomenaal.
Uiteraard was er daarna taart en andere lekkere dingen en kwam mijn familie en nog meer lieve mensen (en cadeautjes!) en hebben we met de hele bups gezellig gegeten en gepraat en vooral ook heel veel gelachen en was ik al niet meer jarig toen de laatste naar huis ging.
Vandaag is het de day after. En moet ik cursusmateriaal maken. En een presentatie voorbereiden en cursussen factureren enzo. Eigenlijk.
Maar ik heb helemaal geen zin. Ik loop nog na te genieten van de fijne dag en alle ervaringen en lieve berichtjes van gisteren die me via Facebook, app, post, in persoon en per mail bereikten. En ben ik degenen die aan me gedacht hebben en wat hebben laten weten dankbaar want het was zo ontzettend fijn gisteren.
En ik heb zojuist besloten vandaag helemaal niks meer te doen en lekker een beetje op mezelf te zijn. Na te genieten. Morgen weer een dag -en zoniet dan was het vandaag zonde van mijn tijd om hem aan werken te besteden ☺-. Maar waarschijnlijk is er morgen weer een dag. Dan doe ik gewoon zaterdag wat er voor vandaag gepland stond, maar vandaag nog even niet….
