Wat kan er in een paar weken tijd veel gebeuren. Na het werken in de oorlogsvelden in Arnhem brak een drukke tijd aan: zo ging ik naar een cliënt in Verweggistan die na een extreem zware operatie maar moeizaam herstelde. Omdat dit een uitzonderlijke situatie betrof, reed ik een eindje en behandelde op een zonnige dag middenin in de huiskamer de patiënt die gelukkig op een elektrisch in hoogte verstelbaar ziekenhuisbed lag. Een soort luxe versie van mijn behandeltafel dus. Heel praktisch. Ik mocht weer lekker blijven eten. Zo werd het een lange en intensieve dag.
Na nog enkele erg drukke consultdagen met ontmoetingen met mooie zielen en cadeautjes alom, vertrok ik vervolgens een paar dagen later met mobiele behandeltafel en lief hondje achterin de auto naar Maassluis om van daaruit via een heerlijke toeristisch achtige route naar De Lier en omstreken twee huizen energetisch te gaan reinigen en een bewoner die net een infarct gehad had te behandelen. Het reinigen van de huizen deed ik samen met een collega die ecotherapeut in wording is en dat bleek een bijzonder geslaagde en gezellige combinatie.
In de stralende zon lieten we met een lekker windje in ons haar samen onze handen wapperen en konden we tegelijkertijd onze bevindingen vergelijken. Daarbij kon ik haar wat leren over mijn manier van werken en dat werkt als een tiereLier.
Zeker omdat hier weer sprake was van ET’tjes was het extra leuk om het samen te doen. Het blijft namelijk wonderlijk om ze te zien, voelen en horen en het is best prettig dat een ander hetzelfde blijkt te zien. Zijn we in ieder geval lid van hetzelfde clubje ☺
Daarna zette ik in de achtertuin mijn behandeltafel op in de schaduw en behandelde de heer des huizes. Natuurlijk kan zoiets maar zelden aan huis omdat het zoveel reistijd vergt, maar soms moet het zo zijn en wordt iemand net ernstig ziek voor een huizenreinigingsbezoekje en dan kan het mooi in een moeite door.
Nadat de problemen hier getackeld waren lieten we een opgelucht gezin achter en togen we rijdend langs meanderende watertjes met waterlelies over pittoreske bruggetjes naar Schipluiden waar we tegen half 4 eindelijk aan de lunch zaten. Op een boot, zo gaaf! Hoewel ik verschrikkelijk hard gewerkt heb die dag had ik door de lieflijke omgeving continu het gevoel dat ik gewoon een dagje uit was. Wat een heerlijk gebied en wat een prachtige natuur! Ik had de hele dag een schoolreisjes gevoel.
Op de boot had ik meteen een werkoverleg met een cursist en collega die graag wilde klankborden over haar aanpak van bepaalde cliënten en onder het genot van een lekkere salade bespraken we die ook nog even.
Vervolgens reden we naar het volgende adres waar de bewoner van een mooi nieuw appartement aan het water met uitzicht op pasgeboren zwanen, in eerste instantie een beetje sceptisch keek. Toen we uiteindelijk wegreden na weer een buitenaards stuk getackeld te hebben, keek hij heel anders. Hij merkte namelijk een enorm verschil in huis. Hij was de dag erna zelfs gesloopt omdat de spanning er eindelijk bij hem uit kon!
Na afloop reed ik door naar Den Haag omdat ik daar nog wat af moest geven en vervolgens croste ik naar Kijkduin, want ik had mijn labje Senna beloofd dat ze nog mocht zwemmen en graven… Tegen half 9 arriveerden we daar en ze was zo moe van alle hondjes die ze op alle adressen aangetroffen had en alle overige indrukken die ze had opgedaan dat ze na tien minuutjes samen door de zee banjeren aan mijn voeten plofte op een terrasje en zich vervolgens gewillig weer de auto in liet voeren. Ze was op!
De week erna was weer een drukke met veel consulten en telefonische spoedondersteuningsakties en daarnaast als grootste bijzonderheid het werken aan een lastig familiestuk met behulp van een speciaal soort familieopstelling.
Bij een familieopstelling laat je normaalgesproken een aantal mensen je familieleden representeren. Je benoemt het thema waar je inzicht in wilt krijgen en waar je aan wilt werken. Dan stel je ze op in de ruimte en gaan zij vervolgens reageren. Ze doen dat volgens het familiesysteem: zij vertonen het gedrag en de emoties van degene voor wie ze staan opgesteld.
Bij mijn manier van opstellen werk ik anders; ik maak gebruik van grote mens-erger-je- niet (what’s in a name ☺)poppen. Ik geef ze naamstickers zodat je kunt zien wie wie is en stel ze zelf intuïtief op in de ruimte. Daarna voel ik in waar ik moet beginnen en laat ik de cliënte de plaats innemen van de pop, het betreffende familielid. Vervolgens ga ik aan haar werken, in haar aura.
Het mooie daarbij is dat ik aan het gemeenschappelijke energetische stuk werk van het familielid en de cliënt in kwestie en dat ze hier dus beiden van opknappen.
Als een familielid ‘klaar’ is, laat ik de cliënte weer uitstappen en zet de pop terug en kijk wat het volgende te behandelen familielid is. Ik zet de cliënte weer op plaats van de volgende pop en werk verder via haar aura. En zo werkte ik gestaag de hele familie door totdat iedereen rustig was en dit stuk geheeld. Het was prachtig om te zien hoe ze opknapte en het was schokkend om de informatie te krijgen die ik kon lezen bij die eerdere generaties. De reden waarom het thema zo door de hele familie heengeklonken zat en hoe het zo verankerd had kunnen worden en daarna zo’n grote impact had kunnen krijgen op talloze levens was een heel bijzondere. De cliënte kreeg kippenvel toen ik het vertelde en wist zo dat het waar was. Fijn, want ik heb liever dat ze zichzelf gelooft dan dat ze aanneemt wat ik zeg.
Het was een mooie liefdevolle ervaring en fijn om te merken hoe de familie-energie ervan opknapte. Ik vond het ook ontroerend hoe blij ze was dat ze als nakomeling van haar voorouders alsnog een stukje heeft kunnen helpen. Want dat was haar doel: als ik alleen aan haar in haar aura had gewerkt was ze zelf opgeknapt maar ze wilde graag ook iets helen voor en met haar voorouders. Daarom deden we het zo. Gedeelde heling is dubbele heling.
Tijdens het pittige weekje met consulten dat hierop volgde, had ik ook een paar heel bijzondere ontmoetingen: zo heb ik het babietje waarover ik schreef dat op 14 mei veel te vroeg geboren werd toen ik in Frankrijk cursus aan het geven was, voor het eerst in mijn praktijk mogen begroeten. Wat een snoepje, het jongste cliëntje tot nu toe! En zo bijzonder omdat ik haar energie al maanden kende maar haarzelf nog nooit in levende lijve gezien had.
Mijn dagen waren sowieso gevuld met mooie mensen. Jong en oud(er), ik heb weer zoveel mooie zielen ontmoet dat ik er soms even stil van ben. En superenthousiast van word!
Daardoor kon ik er vandaag precies nog een pre-vakantie-eindspurt uitpersen. Dat was nodig omdat ik nog een berg administratieve dingen moest doornemen met mijn accountant, via Skype een collega heb helpen behandelen (ook voor het eerst zo gewerkt, heel leuk om door iemand heen te werken, haar energie op te hogen en zo samen te werken aan een derde persoon), mijn hagelschade auto eindelijk na 10 dagen uitgedeukt en strakgespoten op mocht halen in Geldrop en nog een hoop andere losse eindjes af te handelen had.
Die eindjes zijn nu bijna klaar. Nog een beetje iets op zaterdag en misschien nog een klein friemeltje op zondag en dan is het zover. Dan heb ik ineens vakantie. Heerlijk en broodnodig want het was nogal een intensief jaar tot nu toe.
Ik ga dan ook even helemaal off the grid. Whatsapp gaat echt uit, mijn mail ga ik niet lezen, Fb blijft beperkt tot lieve dierenfilmpjes kijken en verder ga ik heerlijk terug naar mezelf. Er zijn namelijk niet veel dagen dat ik puur in mijn eigen energie kan zitten en ik heb daar -hoe fijne cliënten ik ook heb- eerlijk gezegd reuze veel zin in!
Dus als het stil wordt, dat klopt. En als ik niet reageer op een sms of whatsappje oid, kijk niet raar op want ik lees ze ook niet. Ik ben er namelijk even niet. Ik ga zorgen dat ik weer helemaal fris en fruitig word en dan meld ik me over een paar weken weer.
Ondertussen zijn mijn assistentes gewoon aan het werk dus als je me erg missen gaat en een afspraak wilt maken voor na mijn vakantie, dan kan dat natuurlijk gewoon. Maar ik ben even niet thuis ☺
Ik wens jou een hele fijne zomer(vakantie). Tot daarna!!!
