vrijdag 10 juni was de laatste Helende Handen Verdiepingsdag van voor de zomerstop. Dit keer voor een verdergevorderdengroep met een paar nieuwe aanwinsten. Hij vond dit keer plaats in de Koningshof hetgeen leidde tot nieuwe prachtige foto’s van weer andere heerlijke versnaperingen….
En als je bijgaande foto’s ziet dan denk je wellicht, het gaat weer over eten! Maar nee, het thema was ‘gewrichten’ dit keer. Niet te verwarren met ‘gewichten’ wat in de toekomst vast volgt als we zo door gaan met al die lekkere hapjes.
De dag begon met een voormalig jarige Angelique, die om het met ons te vieren een grote bak met verse aardbeien, een superbus slagroom en overig materiaal had meegebracht om taartjes mee te bouwen.
En daar heb ik zelf het belangrijkste van de dag geleerd: in plaats van een beschuit vol te bouwen met aardbeien en daarop een toef slagroom te doen, spoot ze op de taartbodem eerst een dikke laag van slagroom waarop ze de aardbeien plaatste. Zó slim want zo rollen ze er niet vanaf. En voor slagroomliefhebbers ook in een veel betere verhouding. Oftewel, aardbeien horen óp de slagroom, van nu af aan. Het is maar dat je het weet ☺
We gingen tijdens het inhoudelijke deel van de dag van start met een vrij lang vragenuurtje waarin allerhande situaties voorbij kwamen van thuisbehandelingen van de afgelopen maanden en er al gauw onderwerpen aan bod kwamen: moet je entiteiten naar het Licht brengen en ben je een aso als je dat niet doet? Wat gebeurt er als het gebied rond mijn ogen steeds gaat gloeien als ik iemand behandel? Kan ik ook met alleen mijn aanwezigheid in een kinderziekenhuis wat goeds brengen of moet ik ook ‘mijn handjes laten wapperen’? Wat doe je als je van tevoren in je hoofd hebt hoe je iemand wilt gaan behandelen en je een behandelplan maakt en je ter plekke merkt dat dat misschien niet de beste manier is? En (hoe) is zoiets te voorkomen?
Tijdens de vragenronde bleek dat één groepslid vannacht goed ziek was geweest en dat sommige anderen dat oppikten. Ze hadden daar last van en werden plaatsvervangend misselijk. Daarom hebben we met elkaar, via de groepslijn (een soort groepsapp maar dan van energie) haar van de juiste energie voorzien, ieder op zijn eigen manier. En ziedaar: de misselijkheid verdween en het ging meteen beter.
Vervolgens gingen we aan de slag met gewrichten en –op verzoek van een cursiste- mijn manier van met naslagwerken omgaan waarmee je meer informatie kunt verzamelen over de thematiek van jouw cliënt.
Gewrichten vertegenwoordigen veranderingen van richting in het leven en het gemak waarmee deze veranderingen plaatsvinden. (Louise Hay) Oftewel: hoe makkelijk beweeg jij mee met de stromingen in jouw leven?
Maar wat is een kogelgewricht, scharnier, zadel- of schuifgewricht dan en waar zitten ze? En welke aandoeningen houden ermee verband en waar kunnen die voor staan? Definities, nuances, eigen ideeën en als altijd zelf blijven voelen of het klopt wat je denkt of leest, kwamen hierbij aan bod.
Toen kwam het oefenen. Het specifiek werken aan een gewricht met problemen bij een collegacursist: 2 rechterknieën, 1 linkerknie, 2 rechterheupen, en 3 linkerschouders bleken de pijnpunten te zijn in deze groep. Wonderlijk als je weet hoeveel gewrichten we hebben, dat dit de problematiek van deze groep weerspiegelde hè?
Daarna kwam, na weer een heerlijke ‘tempting break’ in de zonnige binnentuin het freestylen: afstemmen op wat er nodig is en dat gewoon doen. Daar gebeurde ook weer allerlei moois. Prachtig om te zien hoe, als mensen de controle durven loslaten en hun vaste behandelmanieren overboord durven zetten, de energie van de cliënt hun handen vanzelf leidt en hoeveel directer, preciezer, sneller en tegelijkertijd zachter dat werkt. En ontroerend om te horen dat een van de cursisten die het woord ‘subtiel’ eerder niet kende qua behandelen (hij had twee standen: turbo of uit), nu zei dat dit veel beter werkte zo.
Op 9 juli gaan we met het grootste gedeelte van deze groep plus de vandaag afwezige (en zeer gemiste) vakantiegangers naar Arnhem, samen zielen naar het Licht brengen. En daarna gaan we in september gewoon weer lekker verder met de volgende cursus. Want er is nog zoveel te ontdekken. Wordt dus vervolgd…
