Het schrijven van mijn trilogie over oordelen en hoe ze je kunnen verwonden of in de weg zitten, zette mij aan het denken over taalgebruik en covid. Ik merk dat ik de woordkeus in bepaalde berichten behoorlijk gekleurd vind en dat daardoor onnodig negativiteit verspreid wordt. Stereotyperen is kwetsend. Deze blog gaat daarom over de dagelijkse praktijk. Taal, media, oordelen en covid.
We leven al een jaar of wat in een vreemde wereld. Covid-19 deed zijn intrede en alles ging op zijn kop en op slot. De angst was groot. Uit Italië kwamen afschuwelijke beelden van mensen in ziekenhuizen en begrafenisondernemers die de stroom overledenen niet meer aankonden en ook hier in het schone Brabant waar ik woon, sloeg het virus om zich heen. Ook dicht in mijn buurt. Aanvankelijk werd er geklapt voor de zorg en leefden veel mensen met elkaar mee. Opgesloten in hun huizen in een volstrekt nieuwe situatie.
Inmiddels zijn we ruim een jaar verder en iedereen is het zat. De beperkingen, dingen niet kunnen of mogen, maar ook het feit dat er voor je beslist wordt wat je wel en niet mag en ook dat de grondrechten van de mens ineens geen vaststaand grondrecht meer blijken te zijn, zorgt voor onrust en verzet. Niet bij iedereen maar wel bij velen. Aan de andere kant zijn er mensen boos omdat anderen zich niet aan de opgelegde regels houden. Of omdat ze zich niet willen laten vaccineren. Ze zouden gevaarlijk zijn. Asociaal.
Ook de taal die in de pers gebezigd wordt is olie op het vuur. ‘Complotdenkers’, ‘wappies’ ‘vaccinweigeraars’ zijn bijvoorbeeld geen al te neutrale, liefdevolle aanduidingen. ‘Andersdenkenden’, of ‘omdenkenden’, ‘gezondverstandelijken’, had ook hun naam kunnen zijn. Ik verzin maar even een dwarsstraat. Het is al snel beter dan een term die de ander neerzet alsof hij of zij het nog niet helemaal gesnapt heeft.
En net zoals de mensen die een bepaalde tak van de wetenschap volgen, het OMT vertrouwen en daarom soms neerkijken op degenen die het anders inschatten of er in ieder geval anders mee om willen gaan, zo kan ook door de andersdenkenden meewarig gekeken worden naar mensen die wel gevaccineerd willen worden, afstand houden en vrijwillig mondkapjes dragen.
Beide visies zijn eigenlijk net zo schadelijk. Want je neemt de ander er niet meer serieus door. Je denkt dat je het zelf het beste weet. En vaak houd je daardoor op met echt luisteren en je verbinden.
‘De waarheid’
De hele dualiteit, de tweedeling in de maatschappij, de scherpte waarmee ‘de tegenpartij’ wordt bejegend en de gebruikte onvriendelijke woordkeus, het zijn allemaal voorbeelden van meningen die vanuit onderliggende angst verworden tot oordelen. Meningen met een hoofdletter M dus. Alsof jouw mening de waarheid is en alsof je die aan een ander op kunt leggen. En als er iets duidelijk is geworden het afgelopen jaar, is het dat je niet volgens andersmans waarheid kunt leven. Je kunt alleen maar jezelf trouw zijn en dat houdt automatisch in dat je ook een ander niet hoeft te overtuigen van jouw visie en gelijk.
Er zijn zoveel insteken als dat er mensen rondlopen op aarde. Elk mens heeft zijn eigen achtergrond, pijnpunten en wijsheid en die combineert hij met de input die hij krijgt. Daarmee vormt hij zijn eigen beeld. En trekt zijn eigen conclusies.
Soms zijn daarbij de media en berichtgevingen online niet allemaal even neutraal, betrouwbaar, volledig of kloppen de oorspronkelijke bronnen niet (soms kunnen ze zelf zich al niet meer herinneren wat ze gezegd of gedaan hebben en dan is geschiedvervalsing al aan de ‘bron’ een feit)
Daarnaast zullen je eigen emoties en gevoelens samen met je persoonlijke eigenschappen, geschiedenis, gezond verstand, je geloof, je vertrouwen in het leven en nog zo wat zaken bepalen welke conclusies je uiteindelijk trekt. En of je nog in staat bent om ze bij te stellen.
Twee smaken
Uiteindelijk zijn er maar twee smaken. Er zijn twee manieren om in het leven te staan: vanuit liefde of vanuit angst.
Leef je in een veilig universum? Vertrouw je in principe op het leven en op jezelf? Dan kies je meestal vanuit rust en positiviteit en vertrouw je in dit geval waarschijnlijk ook op het zelfgenezend vermogen van je lichaam. Of kies je ervoor om niet in angst te gaan leven en vanuit de verdediging tegen een onzichtbaar virus de rest van je dagen te slijten. Zelfs als dit je dood zou betekenen. Of je vertrouwt erop dat je ziel weet wanneer het tijd is om over te gaan en dan geeft dat je rust in een onoverzichtelijke situatie. All is well. Dan maak je andere keuzes dan iemand die minder vanuit vertrouwen leeft en wat meer gevoed wordt door angst. Dat wil niet zeggen dat jouw keuzes perse beter zijn, maar ze zijn op andere dingen gebaseerd.
Of stel je je vertrouwen in de wetenschap? Dan maak je soms weer andere keuzes en dat is prima. Ieder mens beslist uiteindelijk voor zichzelf.
En zie je het universum als vijandig, dan kan het leven hard zijn, een kluif, en dan leef je vanuit een iets andere mindset. Dan moet je harder werken en moet je meer veroveren en komt misschien weinig je aanwaaien. Of je hebt daardoor gewoon liever de controle, dat kan natuurlijk ook. En dan is een virus waaraan je flink ziek kunt worden of aan kunt overlijden (of elke andere oorzaak die de dood tot gevolg kan hebben) waarschijnlijk een schrikbeeld dat bevochten moet worden. Dat is dan logisch. En het heeft invloed op hoe je denkt. Ook dat is volkomen logisch als je in de schoenen staat van degene die het betreft.
Toch is er geen één aanpak voor iedereen de beste. Er is geen recept dat als je met een mondkapje op, zoveel meter afstand houdend je leven verder leeft, je ongeschonden door deze tijd heen komt. Die garantie krijg je niet. Een dergelijke garantie krijg je uiteindelijk sowieso nooit in je leven en dat is maar goed ook want het leven gaat over beleven, ervaren en meemaken. Niet om de rit veilig uitzitten tot het eind.
Volgens mij loopt ieder mens, iedere ziel met een ander doel rond hier op aarde. Hoe je omgaat met wat er nu in de wereld speelt – een grote omwenteling die bij ieder mens feilloos boven brengt op welke gebieden hij of zij nog niet helemaal in balans is en waar eventueel nog wat oud zeer geheeld mag worden – zorgt ervoor dat ieder mens hierin zijn eigen route moet vinden. Ieder mens moet zijn eigen weg bewandelen, hoe makkelijk en veilig het ook kan lijken om een ander te laten bepalen wat de juiste weg of het juiste gedrag is.
Eigen Verantwoordelijkheid
Covid19 heeft daarbij Eigen Verantwoordelijkheid wakker gemaakt. Je kunt het niet langer afschuiven. Iedereen moet aan de bak. Ieder leven wordt erdoor beïnvloed en dus mag je zelf kijken wat voor jou het effect is, wat er geheeld mag worden, waar je mee moet om leren gaan en waar je in mag groeien. Hoe wil je leven en hoe wil je zijn? Waar ben je bang voor en hoe herstel je daarvan? En wat heb je ervoor over?
Zelfbeschikkingsrecht is daarbij het grootste goed. Ieder mens beslist wat voor hemzelf het beste past. En dat kan uiteraard ook betekenen dat je bij je besluit rekening houdt met de mogelijke impact van jouw gedrag op een ander. Maar het betekent niet dat je een schuldgevoel aangepraat moet krijgen als jij anders verkiest te leven dan je buurman. Een hoogmoedige vegetariër zorgt weliswaar voor minder dierenleed, maar dat maakt hem niet prettiger in gezelschap.
Niemand kan voor een ander bepalen. Gelukkig niet. Je kunt je alleen maar afstemmen op wat voor jou het Hoogste Goed is om te doen en zo je hart, je ziel volgen. Betekent dat voor jou jezelf laten vaccineren, dan is het dat en is het mondkaploos zonder afstand en vaccin door het leven gaan, dan is het dat. Allebei kan even kloppend zijn.
Ik hoop daarom dat je iedereen tot zijn eigen besluit laat komen. Veroordeel een ander niet omdat hij tot een ander inzicht komt dan jijzelf. Een ander is dan niet perse slecht geïnformeerd of dom. Hij is er zelfs niet ‘nog niet klaar voor’ om de wereld te zien zoals jij hem ziet, want dat zou weer een andere vorm van arrogantie zijn. Een mens staat waar hij staat en dat is per definitie de juiste plek, anders had hij wel ergens anders gestaan in zijn leven. In mijn ogen is iedereen de deskundige over zichzelf. Ieder mens is een ziel in een menselijk jasje en maakt keuzes die bij zijn of haar levenspad passen. Die zijn per definitie verschillend, want geen mens volgt hetzelfde pad.
Een ander denkt dus waarschijnlijk anders dan jij. Het gebeurt tenslotte ook maar zelden dat mensen op basis van dezelfde informatie tot precies dezelfde conclusie komen. Als dat anders werkte, dan zouden er nooit discussies zijn en bestond het fenomeen Talkshow niet waarin talloze deskundigen aanschuiven om hun visie te geven op een onderwerp.
En dan zouden er ook niet zoveel assessments afgenomen worden voordat mensen in een nieuwe functie aangenomen worden. Dan leidde bepaalde informatie altijd tot dezelfde conclusie. Bij iedereen. Dan was een plus een altijd twee. En dat is het meestal maar zelden. Echt twee.
Dus wil je een bijdrage leveren aan het snel oplossen van alle ellende in de wereld, schrap dan oordelen in je woordkeus en denken en gebruik bijvoorbeeld niet de gemakkelijke termen ‘wappies’ of ‘complotgekkies’, ‘snappies, ’trollen’, ‘meelopers’, ‘schapen’ of ‘dom’ en dergelijke. Neutraliseer je eigen oordelen en denken en laat iedereen in zijn waarde. Introduceer bijvoorbeeld de term ‘anders-dan-ik-denkende’. Dan ben je liefdevoller naar je omgeving en is er een stuk minder discussie en meer ruimte voor dialoog. Dan blijven mensen niet vanuit weerstand en ego aan eventueel verouderde denkbeelden en patronen hangen, maar zijn ze vrijer om in mogelijkheden te denken en te ontdekken hoe ze er (nu) in staan.
En wat dat ook is, dat is wat het is. Dat is soms het lastige en tegelijkertijd juist het mooie.
Aura’s
Kijkend naar aura’s dan betekent het dat je door hiermee te oefenen en te spelen, hard aan het groeien bent in auralaag 18. En dat je daarbij meteen een bijdrage levert aan het verminderen van de dualiteit op aarde. Als je accepteert dat dingen soms anders zijn en gaan dan dat jij kloppend, juist of prettig vindt, zul je merken dat veel discussie niet om de inhoud ging, maar om het ongemakkelijke gevoel dat je had omdat je een andere voorkeur of verwachting had.
En zelfs al zeg je ze nooit hardop, wanneer je liefdevollere woorden denkt, verzachten je energie, je gezicht en zelfs je hele zijn en voel je je prettiger. Je eigen leven wordt er aangenamer door en dat is alleen al alle moeite waard.
En net als elk mens oordeel ik natuurlijk soms ook. Ik ben zeker niet heilig! Ik ben me er alleen wel van bewust en weet vaak handige manieren om op een gezonde manier mee om te gaan en die deel ik graag met jou.
Wil je meer weten over oordelen, verwachtingen, wat er met je energie gebeurt als je oordeelt of veroordeeld wordt? Lees dan de blog-trilogie die ik schreef over Oordelen. En heb je meer handvatten nodig, of wil je er wat aan doen, lees dan bijvoorbeeld De 40 Zin-tuigen of boek een sessie of cursus bij me.
En denk je nu bij de illustratie dat het covidbolletje er iets anders uitziet dan normaal? Dat klopt! Dit was een van de ontwerpen voor de cover van mijn laatste boek! Maar tijdens het ontwerpproces tijdens het begin de covidperiode kreeg vanwege de gelijkenis met het covidsymbool een ander ontwerp mijn voorkeur. En omdat ik het liever neutraal tot positief houdt, heb ik dit ontwerp bij deze blog gebruikt ter illustratie.
