Ik was een tijdje niet aan het werk en ben per 1 november weer begonnen. Daarom deze korte nieuwsflits.
Het afgelopen jaar stond in het teken van water: mijn souterrain stond (en staat nog steeds een beetje maar daar wordt hard aan gewerkt) blank. Hoger in huis moest mijn badkamer het ontgelden en ook mijn praktijk is niet ontkomen aan de enorme hoeveelheid water die hier in Valkenswaard in de vorm van neerslag en niet dalend grondwater mijn leven gedeeltelijk bepaald heeft.
Water staat in mijn vak voor emoties, collectieve emoties in dit geval.
Zoals altijd wanneer er dingen in mijn leven gebeuren, deed ik aan soul searching toen de overlast maar bleef aanhouden, al was ik naast mijn werk ook veel in het ziekenhuis bij een dierbare. En ineens veranderde begin juli alles, toen tijdens onze jaarlijkse vakantie bleek dat ook mijn lieve moeder ernstig ziek was. Natuurlijk ben ik vanaf dat moment niet meer bij haar weggeweest. Ze overleed al snel, op 31 juli en heeft nu rust. Voor haar is het dan ook goed zo.
De reiger was de lievelingsvogel van mijn moeder en kwam me opzoeken op de Maldiven…
Een week na de crematie zat ik in het vliegtuig, een droom waarmaken waar ik twee jaar naar had toegewerkt: ik ging als vrijwilliger een maand gewonde en geopereerde zeeschildpadden verzorgen en helpen revalideren in de dierenkliniek van het Olive Ridley Project in Dhuni Kolhu, een mini eilandje op de Maldiven. Natuurlijk ging ik er ook heen om ze energetisch te behandelen en te readen en te ontdekken hoe ik het veld der zeeschildpadden in het algemeen kon ondersteunen.
Het was een gekke tijd. Mijn moeder wilde graag dat ik ondanks haar overlijden toch gewoon zou gaan. En ik wilde dat zelf eigenlijk ook en vertrok daarom zoals gepland. Maar ik voelde me verdwaasd, zittend in het vliegtuig op de weg ernaartoe. Ineens was de wereld zo anders dan gedacht.
Gelukkig waren de schildpadden ge-wel-dig!!! (en kom ik daar later graag nog eens op terug)
Het werk was zoals verwacht fysiek zwaar en ik bleek in topconditie :-). Maar de setting was verre van ideaal en in mijn derde week brak ik bovendien een teen en kon ik niet echt meer lopen. Mijn lichaam gaf aan dat ik genoeg op mijn tenen gelopen had en ik nam gas terug. Het was tijd geworden voor mezelf.
Daarom ben ik een tijdje niet aan het werk geweest en kwamen er bijvoorbeeld tijdelijk geen nieuwe geleide meditaties bij. Maar er is gelukkig ook goed nieuws: want het gaat inmiddels weer goed met me en ik ben daarom onlangs weer in mijn praktijk begonnen.
De komende tijd ga ik daarnaast kijken welke mooie programma’s die ik eerder dit jaar voor het eerst gegeven heb, ik het komend jaar ook wil brengen. De 12 universele wetten, de retraite De 40 lagen van je ziel, geleide meditatiedagen, of misschien wel andere cursussen of nieuwe samenwerkingsverbanden?
Ik ga er even tijd voor nemen en kijken wat er nu past.
Ook werk ik weer vrolijk verder aan mijn vierde boek, een duet dit keer, samen met Arnold. Dus er is genoeg moois in het verschiet.
Mocht je daarbij verzoeknummers voor me hebben, laat het me dan even weten, want het universum werkt ook via mensen en soms zorgt dat net voor het laatste zetje om iets in beweging te krijgen.
Alle mensen die hebben meegeleefd en lieve berichtjes stuurden, harten onder de riem staken of op welke manier dan ook mij tot steun zijn geweest: enorm bedankt. Het was een zeer welkom warm bad in een verdrietige periode.
En natuurlijk ben ik nu vanaf nu gewoon weer bereikbaar voor een afspraak, een energetische behandeling in je aura of andere vorm van begeleiding. Via beeldbellen of lekker liggend op de behandeltafel in mijn praktijk.
Zoals altijd staan mijn assistentes Petra en Aletta dagelijks voor je klaar op 040-8434566 om een afspraak in te plannen. Wie weet tot ziens?
Lieve groet, Annemiek Douw
