Het is een blijde dag vandaag want er gebeuren allemaal fijne dingen. Zo had ik eerst wat beeldbelconsulten die lekker liepen en kreeg ik daarna nieuws van mijn beroepsvereniging. Goed nieuws, zowel voor mij als mijn cliënten.
Als ik de anderhalve meter social distance afstand in acht neem, wat natuurlijk voor zich spreekt, mag ik naast behandelen via beeldbelconsulten ook weer behandelen in mijn praktijk (en wordt dit ook weer vergoed). Dat komt doordat ik in een aura werk en zodoende sowieso al mijn cliënten niet aanraak tijdens een consult.
Daarbij heb ik mijn werkwijze iets aangepast. Ik heb mijn behandeltafel op een andere manier neergezet zodat de cliënt net als anders lekker kan liggen. Maar door die andere plaats kan ik nu makkelijk die anderhalve meter afstand houden want mijn praktijk is met 35 m2 meer dan ruim genoeg. Ik kan zonodig tot zo’n meter of 12 afstand bewaren!
Na een consult vervang ik natuurlijk het dekentje en de behandeltafelhoes meteen door een nieuwe en gaat de oude in de was.
Het enige verschil met voor de coronamaatregelen is dat mensen niet meer in de wachtruimte kunnen wachten omdat daar een stoffen bank staat en deze niet gedesinfecteerd kan worden en dat ik na afloop natuurlijk de gehele omgeving netjes ontsmet.
spreektafel met kuchscherm
Naast consulten in mijn praktijk, blijf ik voortaan ook de langeafstandsconsulten via beeldbellen geven. Dat werkt ook perfect. Op dit moment hebben die zelfs de voorkeur omdat door niet de deur uit te gaan, we ons makkelijker kunnen houden aan de huidige geldende richtlijnen en je onderweg ook nergens aan blootgesteld wordt.
Dus wil je graag een consult, bel mijn assistente en plan een langeafstandsconsult. En wil je toch veel liever toch langskomen, laat me dat ook weten dan regelen we dat. Al spreekt daarbij voor zich dat je niet naar mijn praktijk komt, als je Coronaverschijnselen vertoont hè?
Na dit goede nieuws liet ik mijn hond uit, in het perkje voor de deur. Er stopte een busje. Ik dacht om de weg te vragen. Toen zag ik de chauffeur en was verbaasd. Ik kende hem. Dit was leuk!
Hij kwam me zomaar bloemen brengen. Een cliënt/cursist die toevallig in de buurt moest zijn en speciaal omreed en mij met bloemen kwam verblijden. Wat een lief en geweldig idee.
Tevreden ging ik weer aan de slag en beeldbelde even tussendoor met mijn lieve moeder. Showde de zojuist gekregen bloemen en vertelde haar over mijn nieuwe boek en hoe spannend het is momenteel. Ik ben deze dagen bezig met de redacteur om er de beste versie van te maken die mogelijk is en dat kost veel tijd, energie en ook wat nachtrust.
Het was zoals altijd heel fijn om haar te zien en helemaal opgetogen ging ik vervolgens naadloos door in een andere beeldbelsessie. Ook al zo’n feest en hé wat gebeurde daar: de deurbel ging.
Ditmaal stond mijn hartsvriendin op de stoep die gauw even bloemen in mijn handen duwde, gewoon, omdat ze aan me denken moest.
We zien elkaar al tijden niet door alle opgelegde restricties en door het feit dat ik ziek geweest ben.
Logisch natuurlijk maar ik voel me als alleenstaande daardoor ook af en toe best alleen staan. 🙂 Ik mis mijn vrienden en familie. Ik mis mijn cliënten en het persoonlijke contact. En nu dit. Heb ik zomaar twee prachtige boeketten! Maar vooral, wat ontzettend lief dat er zo aan me gedacht wordt op een doordeweekse vrijdag.
Maar het was nog niet op, het kon nog beter.
Helemaal blij was ik nog even aan het redigeren. En ontving een appje van een cliënt die al een jaar twee rekeningen open had staan. Hij zat financieel erg lastig dus ik had hem met rust gelaten. Wat niet kan, kan niet en hij had het tenslotte al moeilijk genoeg. Vandaag vroeg hij me of hij nu alsnog even kon betalen, want hij had zelf weer voldoende.
Je begrijpt, in tijden van Corona en de daardoor weggevallen inkomsten kon de timing niet beter! Dus natuurlijk mocht dat en is dat inmiddels ook gebeurd.
Ik schuif dan ook zeer tevreden mijn weekend in. Hard en lekker op afstand gewerkt met tevreden cliënten. Een boek in de maak en mooie bloemen om me heen. Fijne gesprekken en mensen die aan me denken. Overvloed die ineens naar me toestroomt. Ik ervaar het als een goed teken!
En ik hoop dat jouw dag net zo overvloedig was?!
Geniet van je weekend!
