Kijk eens wat prachtig! 40 langstelige witte rozen, Rosae Albae als mijn middelbare schoollatijn van vroeger me niet in de steek laat.
Ik heb ze gisteravond gekregen omdat ik op uitnodiging een lezing had verzorgd over de 40 auralagen. 40 lagen dus 40 prachtige rozen. Ik blij dat mijn tweede boek al uit was, anders waren het er 21 geweest ☺
De lezing ging lekker. Spannend als altijd, want hoeveel mensen gaan er komen (dat bleken er meer dan dat er in mochten volgens de brandweerverordening) en hoe zouden de mensen het vinden?
Ik was zelf heel elegant gezeten op een tafel omdat ik door een hamstringblessure nog niet lang staan kan, zat met mijn voetjes op een stoel, mijn afstandsbediening van de sheets paraat en microfoon op een standaard voor mijn neus (ik was aangesloten op de ring van hoorapparaten, de techniek staat weer voor niks) en ik heb heerlijk zitten vertellen. Iedereen luisterde zeer geïnteresseerd; sommigen waren het enorm oneens met me, maar dat mocht de pret niet drukken en er werden veel vragen gesteld.
Ik begon om 20 uur en iets na half 11 sloot ik mijn verhaal af. Om daarna tot een uur of half 1 na te praten en persoonlijke vragen te beantwoorden in een heel erg lekkere, geanimeerde sfeer. En toen waren er ook nog bitterballen…..
Ja, het was een fijne avond, ik vond het fijn om zoveel positieve feedback te krijgen op wat ik vertelde en hoe ik dat gebracht had, dus aan alle kanten leuk! En nu nagenieten door de bloemen….
En Senna staat op de foto zodat je kunt zien wat voor een groot boeket het is, groter dan een volwassen labrador!
