NederlandsNederlandsEnglish
annemiekdouw.nl
Home

Behandelingen

Managementcoaching

Cursussen, lezingen, retraites

Publicaties, Media

Achtergronden en nieuws

Agenda

Overige informatie

Contact

Abonneer je op mijn posts

AANMELDEN NIEUWSBRIEF







RSS nieuwsfeed

RSS nieuwsfeed

Een dag uit mijn leven in de praktijk

28 juni 2016.

Wat een bijzondere dag was het weer.

Hij begon met een leuke jongen van elf. Een lekker joch, hartstikke gevoelig. Zijn moeder vertelde me dat hij soms eigenlijk niet meer verder wilde. Hij had dan de neiging om te springen. Hij wist eigenlijk niet zo goed hoe om te gaan met hoe het hier op aarde werkt en hoe hij zich met anderen moest verbinden en verhouden want hij voelde zich zo anders dan hen.

Hij had trouwens ook niet zo’n zin om me te bezoeken want eigenlijk had hij sportdag vandaag. En dat was dus de enige leuke dag op school in het hele jaar en nou moest hij naar mij! Ik vond het daarentegen fijn dat hij er was en heb lekker met hem gewerkt. Aan zijn snuitje te zien bij vertrek vond hij het eigenlijk ook wel ok. De verrassing kwam een paar uur later, toen ik al bezig was mij volgende cliënt binnen te laten. Een berichtje van zijn moeder: Thanks! Hij noemt vandaag: Bevrijdingsdag! Bam!! 🙂

Zo, dat kwam even binnen.

Ondertussen was er al iemand anders gearriveerd in mijn praktijk. Ze kwam voor het eerst. Ze was net teruggekomen van vakantie en vertelde me dat ze alle twee mijn boeken al tweemaal had gelezen de laatste maanden en dat ze zojuist op vakantie in Frankrijk mijn eerste nogmaals –driemaal is scheepsrecht- had gelezen omdat ze mijn boeken zo mooi vind. Wat een heerlijk compliment om te krijgen! Daarna gaf ze me een cadeautje. Een zalig stuk rozenzeep. Het ruikt verrukkelijk en het had een prachtig kaartje: ‘mooi mens, jij maakt het leven lichter.‘ Lief hè?

2016-06-28 19.21.35

Daarna croste ik naar een andere cliënt een eindje verder weg. Ze woont in een groot, mooi huis met echtgenoot, 2 kinders en 3 langharige katten (jammer dat Senna niet mee was want het waren leuke pluizenbollen om mee te spelen). Het enige punt daar was: ze sliepen er beroerd en de energie was er heel lastig. Verschillende collega’s waren er al aan het werk geweest en dat had wel wat geholpen maar er was ook nog duidelijk iets te doen.

Toen ik de balzaal van een huiskamer binnenging viel mijn oog op een statige zwarte vleugel die midden in de ruimte de aandacht opeiste. Een prachtig gezicht. Ik wou dat ik erop spelen kon, maar helaas, dat zit er bij mij bepaald niet in.

Iets beter kijkend realiseerde ik me dat precies daar ook de moeilijke velden vastgrepen, eentje benam me letterlijk de adem. Ik vertelde dat aan de heer des huizes en hij vertelde me op zijn beurt dat dat precies was wat hij die ochtend had gevoeld en wat hij daar regelmatig voelde. Benauwd. Geen lucht. Geen ruimte om adem te halen.

Het volgende veld zorgde ervoor dat mensen hun vertrouwen in hun eigen vermogens verloren, waarna je dan maar gewoon niks doet. Dan kan het immers ook niet fout gaan? Ook dit bleek zeer herkenbaar, net als het prikkelbare veld wat erop volgde. Meer stukken warden opgeschoond en toen was de vleugel aan de beurt.

Zittend op de strakke metersgrote vloertegels maakte ik er contact met de 3 ET’s die ik al had waargenomen toen ik binnenkwam. En die ik al had gezien toen ik de afspraak maakte en even invoelde om te kijken of ik inderdaad wel wat kon doen in dit huis. Zij waren daar wat minder van overtuigd dus ik werd behoorlijk agressief bejegend. Ik vroeg ze daarom om me maar gewoon even te scannen en te checken wat mijn beweegredenen waren. Toen veranderden ze als een blad aan een boom en de sfeer werd zacht. Het was ineens helemaal goed en ze lieten me toe ze te helpen verhuizen naar waar ze naartoe wilden. Zo mooi.

Ik merk dat het me telkens weer raakt als dergelijke dingen gebeuren. Als je je echt vanuit je hart verbind met een ander wezen mogen vaak onwaarschijnlijke maar mooie dingen gebeuren.

Na gedane arbeid was het goed bijkomen en ik was goed moe. Gelukkig voor mij werd ik uitgenodigd om te blijven eten. En als je weet dat er macaroni op het menu stond – op de manier zoals mijn moeder die vroeger maakte en ik het allerlekkerste vind, ik koos het elk jaar weer als verjaardagseten zo lekker vond ik het- dan begrijp je dat ik de uitnodiging met plezier aannam. Dus heb ik tot slot heerlijk gegeten met deze gezellige en gastvrije familie.

En had ik alles bijelkaar een fijne dag. Een heel fijne dag.

Thuisgekomen bij jeZelf, retraite 2022

Na maanden van voorpret en voorbereidingen, het bepalen van de onderwerpen die passen bij Thuiskomen bij jeZelf, het schrijven van 10 maatwerk geleide meditaties en het zoeken en mixen van evenzoveel bijpassende muziekjes, het proefdraaien en aanpassen van alle...

Gember – weer kunnen ruiken

Midden in mijn vakantie kwam er een kaartje met de post. Er stond op: Time to drink champagne and dance on the table. Dat klonk goed. Mijn interesse was natuurlijk gewekt! Het bleek afkomstig van een gelukkige cliënte van me. Een dame van rond de 70 die 12 jaar...

De eekhoorn, Be a force of good

Ik zag hem rennen. Of haar, dat kon ik in de gauwigheid niet zien. En ik weet ook eigenlijk niet precies waar je naar moet kijken bij een eekhoorn, eerlijk gezegd. Sinds ik een jaar of vijf geleden verhuisde naar mijn huidige huis en praktijkruimte, had ik hem al...

Misbruik (nee is gewoon nee) – meditatie online

Ik heb er niet eerder over geschreven of in interviews over verteld, want daarvoor vond ik het eigenlijk te persoonlijk. Ik schreef er alleen over in mijn boeken, want daarin was het nodig om uit te kunnen leggen hoe ik om overeind te blijven, al jong had afgeleerd om...

Best Selling auteur

- Nee, deze week even geen nieuwe meditatie, maar er staan er al wel 9 op mijn site en Youtube die je kunt doen tot de volgende uitkomt -   Ik heb het zelf eerlijk gezegd volkomen gemist, maar ineens kreeg ik het nieuws uit Amerika dat het boek Energy Healing and...

Vergeven – meditatie online

Vandaag is het Goede Vrijdag en begint het Paasweekend. Als ik aan Pasen denk, denk ik aan de uitdrukking: Vader vergeef het hen, want ze weten niet wat ze doen. Nu ben ik helemaal niet kerkelijk, maar ik ben wel van huis uit Rooms Katholiek en dus komt er af en toe...

Leven als kat en hond – een dierenconsult

De eerste hond aan wie ik mijn hart verloor heette Carol, een lief blond labradormeisje. Ondanks het feit dat ik eigenlijk van huis een kattenmens was en zij oorspronkelijk hoorde bij mijn toenmalige partner, waren we onafscheidelijk. Ik studeerde nog aan de TUE en...

Blogs
nieuws
blogs
Meditaties
media
engelse media
Facebook
Twitter